က်ေနာ္မေလးရွားကုိေနာက္တစ္ေခါက္ၿပန္ေရာက္ၿပီး အေတာ္ေလးအၾကာမွာ အေမဟာ က်ေနာ္တုိ ့မိသားစုကုိေက်ာခုိင္းသြားခဲ ့ပါတယ္ဗ်ာ...ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မလာေတာ့တ ဲ့ေက်ာခိုင္းၿခင္းမ်ဳိးနဲ ့ဒီေလာကၾကီးထဲကေနထြက္သြားေတာ့တာပါ...
က်ေနာ္အခုခ်ိန္ရြာကုိၿပန္မယ္ဆုိရင္ေတာင္က်ေနာ္အေမ ့ကုိေတြ ့ခြင့္မရေတာ့ပါဘူးဗ်ာ...လူ ့ဘဝဆိုတာေကြကြင္းရခ်င္းတဲ ့ေလ...တစ္ၿခားလူေတြဟာ ခဏေလးေကြကြင္းၾကရေပမဲ ့က်ေနာ္န ဲ့အေမကေတာ့ ဘယ္လုိမွၿပန္မဆုံးနုိင္ေတာ့တဲ ့ေကြကြင္းၿခင္းမ်ဳိးန ဲ့ပါ...တစ္ခါတစ္ခါ အေမကုိသတိရေနမိရင္ က်ေနာ့္စိတ္ေတြမေကာင္းဘူးဗ်ာ...အေမနဲ ့က်ေနာ္ဟာတစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္နားလည္မႈေတြလြဲေနၿပီး က်ေနာ္မေလးရွားကုိထြက္လာရတာပါ...ေၿခေနေတြဟာမေသခ်ာေတာ့ေပမဲ ့ က်ေနာ္အေမ့ကုိခဲြထားခဲ ့ရတာပါ...ဒါေတြဟာလဲဘဝေပး အေၿခအေနရပဲဆိုပါေတာ့ဗ်ာ...သမုဒၵရာ ဝမ္းတစ္ထြာ ဆုိတဲ ့စကားလုိ ဝမ္းေရးတစ္ထြာ ဝဖုိ ့ရာအတြက္က်ေနာ္ မေလးရွားကုိထြက္လာခ ဲ့ရတာပါ...အေမဟာေတာင္ေဝွ ့ကုိကုိင္ၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ေနရရွာတဲ ့ဘဝမ်ဳးိနဲ ့ပါအသက္ပင္ငယ္ေသးေသာ္လည္း က်န္းမာေရးအရ ေပါ့ေလ...ဒီလုိအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ ့ကုိၿမတ္ရည္ေတြနဲ ့ႏွ ုတ္ဆက္လုိက္တာပါ...ငါ့သားလိမ္လိမ္မာမာေနေနာ္တဲ ့...ဟုတ္ကဲ ့ပါအေမရယ္...လုိ ့က်ေနာ္ေၿပာၿပီးထြက္လာခဲ ့တာအခုမေလးရွားကုိ က်ေနာ္ေရာက္ေနရပါၿပီ...မေလးရွားကုိေရာက္လုိ ့အေမနဲ ့ဖုန္းတစ္ခါေၿပာခြင့္ေတာ့ရလုိက္ေသးပါတယ္...ေနာက္ေတာ့သုံးေလးလ လည္းရွိေရာ အေမက်ေနာ္ ့တုိ ့မိသားစုကုိထားသြားၿပီ...ဒါေတြကုိသိရေတာ့က်ေနာ့္မွာေလ ဘယ္လုိေၿဖရပါမလဲဗ်ာ...အခုခ်ိန္မွာက်ေနာ္ဟာအေမ့ကုိ တမ္းတလြမ္းလွ်ေနယုံကလြဲၿပီး ဘာဆိုဘာမွမတက္နုိင္ေတာ့တဲ ့ဘဝပါ...အေမကေတာ့ေမ့ပင္ၾကီးေအာက္ေရာက္ေနလုိ ့ေမေနၿပီထင္ေပမဲ ့ က်ေနာ္ကေတာ့အခုခ်ိန္ထိ လြမ္းေနတုန္းပဲအေမရယ္...အသားေမ့ေပၚထားခဲ ့ တဲ ့ အၿမင္မွားေတြ မေမနားလည္ေပးလုိ ့ရရင္နားလည္ေပးပါအေမရယ္...အေမတစ္ေယာက္ဘယ္လုိဘဝေတြနဲ ့က်င္လည္ေနရသလဲဆိုတာလည္းသားကုိ ေၿပာၿပနုိင္တဲ ့ဘဝဆုိရင္ေၿပာၿပေပးလဲ ့ပါအေမရယ္...သားကေတာ့ အေမေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစလုိ ့ေမတၱာပုိ ့ေပးလုိက္ပါတယ္ဗ်ာ... သားၾကီး ေက်ာ္စိုးဦး...
No comments:
Post a Comment